ေခတ္ပညာ
ေဘးဘိုးစဥ္လာ၊ ကိုင္းလယ္ယာႏွင့္။
ဘာသာစရိုက္၊ မေပ်ာ္ပိုက္ဘဲ။
ေခတ္လိုက္ပညာ၊ ဆည္းပူးရာ၀ယ္။
အာသာမ၀၊ ေတာင္းတတႏွင့္။
ဒုကၡမွ်ေခၚ၊ စိတ္မေပ်ာ္သည္။
က်ြန္ေတာ္မွားသည္ ဆိုအံ့ေလာ။ ။
အမ်ားနည္းတူ၊ သားေရႊအူသည္။
မည္းျဖဴခဲြေ၀၊ သိတို႔ေစဟု။
ရွာေလပညာ၊ လႊတ္ေလရာတြင္။
ပညာေတာ္သင့္၊ ရေပမင့္လည္း။
စိတ္မွာဗ်ာေ၀၊ ညွိဳးလွ်ေခ်သည္။
ေမြးေမမွားသည္၊ ဆိုအံ့ေလာ။ ။
ေရႊအိုးပညာ၊ ပိုင္ေလပါမွ။
ခ်မ္းသာၾကြယ္၀၊ သက္လံုးလွဟု။
ေမြးဖလႊတ္ေပ၊ ပညာေဖြသည္။
မေျဖခ်င္ရဲ၊ ပညာကဲ၍။
ေရွးနည္းမတူ၊ ျမင့္ကိုခ်ဴေသာ္။
တံခ်ဴတိုလွ၊ ဆင္းရဲရသည္။
ေမြးဖမွားသည္၊ ဆိုအံ့ေလာ။ ။
(ဆရာမင္းသု၀ဏ္)
.ဓမၼေ၀ဒဂူ
ဓမၼေ၀ဒဂူသည္ ဘ၀ သရုပ္ေဖာ္ရန္ျဖစ္ပါသည္။ ေ၀ဒဂူ-ပညာျဖင့္ ဒုကၡ၏အဆံုးသိုေရာက္သူ။(ပါရာယန) ပညာျဖင့္ အမတသို႔ ေရာက္သူ။ မဂ္ဥာဏ္ျဖင့္ ကိေလသာတို႔ကို ေဖာက္ထြင္းသြားသူ။ ေ၀ဒနာတို႔၌ ကိေလသာကုန္ျခင္းသို႔ေရာက္သူ။(သဘိယသုတ္)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment