ဓမၼေ၀ဒဂူ: 2010

Sunday, July 25, 2010

ဘ၀လက္က်န္

သင့္အတြက္ ဘဝလက္က်န္

ေနရမည့္ရက္ေတြမ်ားတယ္ထင္ၿပီး ေရႊနဲ႕ဆက္လို႕ဝယ္လို႕မရနိုင္တဲ့

အခ်ိန္နဲ႕ေန႕ရက္ ေတြကို အက်ိဳးမဲ့မကုန္ဆုံးေစသင့္ပါ ။ ရခဲလွေသာလူ႕ဘဝကို

ရထားသည့္အခိုက္ ဘဝတန္ဖိုးျမင့္မားေစဖို႕ သတိျဖင့္အခ်ိန္တိုင္း

ထိန္းခ်ဳပ္ကာ မိမိသူတစ္ပါးအက်ိဳးမ်ား ေအာင္ေဆာင္ရြက္ပါဟု မြန္ျမတ္ေသာ

ဂရုဏာျဖင့္ ညႊန္ျပအပ္ပါသည္။

ေရာက္ဆဲအသက္ ကုန္ဆုံးၿပီးရက္ (၇၅)ႏွစ္မတိုင္မီလက္က်န္ရက္

၂၀ ၇၃၀၀ ၂၀၀၇၅

၂၅ ၉၁၂၅ ၁၈၂၅၀

၃၀ ၁၀၉၅၀ ၁၆၄၂၅

၃၅ ၁၂၇၇၅ ၁၄၆၀၀

၄၀ ၁၄၆၀၀ ၁၂၇၇၅

၄၅ ၁၆၄၂၅ ၁၀၉၅၀

၅၀ ၁၀၂၅၀ ၉၁၂၅

၅၅ ၂၀၀၇၅ ၇၃၀၀

၆၀ ၂၁၉၀၀ ၅၄၇၅

၆၅ ၂၃၇၂၅ ၃၆၅၀

၇၀ ၂၅၅၅၀ ၁၈၂၅

၇၅ ၂၇၃၇၅ ?

မလြန္ေစ်းဆန္လွဴအသင္းႀကီး၏ဓမၼ

ကထိက စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုး ေရႊေက်ာင္းဆရာေတာ္
ညႊန္ျပသည္။

. ဓမၼေ၀ဒဂူ

Tuesday, July 20, 2010

ျမက္ရိုင္းထဲက ေၾကးရုပ္

ျမက္ရိုင္းထဲတြင္

ထိုင္ဆဲ မလွဳပ္၊ “ဆန္း” ေၾကးရုပ္။

သမိုင္းမ်ားစြာ ျဖတ္သန္းလာေတာ႔

“ငါ” ေတြ ျမက္ရုိင္း၊ ေနရာတိုင္းမို႔

သမိုင္းျပယုဂ္၊ ဆန္း ေၾကးရုပ္ကို

ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ေမ႔ခဲ႔ၾကၿပီ။

ဆန္း ၏ လမ္းစဥ္၊ တို႔ မျမင္ေတာ႔။

ေက်းဇူးရွင္မွန္း၊ မသိစြမ္းေတာ႔။

ဆန္း ၏ ဂုဏ္ပုဒ္၊ ဆန္း ၏ ရုပ္ကား

တိမ္ျမဳပ္ခဲ႔ၿပီ၊ အတိတ္ဆီ..။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ခင္းေသာလမ္းကား

လြမ္းစရာပင္၊ အလွမ္းကြာ ခဲ႔ၿပီ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္လက္တြင္၊ စာရြက္လိပ္ထား

ေၾကး၀ါျပားကို၊ ေရာင္းစားဖို႔ရာ

ခြာခဲ႔ရွာေပါ႔၊ လက္မွာ စာရြက္မဲ႔ခဲ႔ၿပီ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေဟာရ၊ ေမာရ

ေသာက အမ်ား၊ ေဟာပါ႔ တရား

ေက်ာက မၾကား ျဖစ္ခဲ႔ၿပီ။

လြတ္လပ္ေရးကို၊ ေသြးႏွင္႔ရင္း၍

အပ္ႏွင္းခဲ႔ရ၊ သူ႔ဘ၀ကို

ေျမခ် သျဂိဳဟ္ ခဲ႔ၾကၿပီ။

သမိုင္းနာလဲ၊ နာမွန္း မသိ

တို႔ မထိ ေတာ႔..။

တို႔၏ ကိုယ္က်ိဳး၊ တို႔ ထုပ္ပိုးဖို႔

အမ်ိဳးသားေရး၊ တို႔ မေတြးအား။

အေရးေတာ္ပုံ၊ တို႔ မျဖဳံအား

တို႔ ယုံသည္ကား၊ တို႔ ေကာင္းစားဖို႔။

အမ်ားအေရး၊ တို႔ မေတြးအား

ကိုယ္ေရး ၾကည္႔ကာ၊ တို႔ လိမ္မာဖို႔

အရာရာတြင္ ကိုယ္က်ိဳးျမင္ကာ

မီးစင္ ၾကည္႔၍၊ က တတ္ဖို႔။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေၾကးရုပ္၊ ျမက္ရိုင္းအုပ္လဲ

မခုတ္ေတာ႔ဘဲ၊ မ်က္ႏွာလႊဲၿပီ

ေနျမဲေနၾကပါေစေတာ႔။ ။

(၁၉၉၅)ဆရာတင္မိုး၏ ကဗ်ာကို
၆၃ ၾကိမ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔
အမွတ္တရ ျပန္လည္တင္ျပပါသည္။
. ဓမၼေ၀ဒဂူ

Saturday, July 17, 2010

ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ျပီးအရမ္းခံစားခဲ႔ရတဲ႔ ျဖစ္ရပ္မွန္ေလးတစ္ခုေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ လည္း ဖတ္ၾကည့္ေစခ်ုင္လြန္းလုိ႔ ပုိ႔ေပးလုိက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ အရမ္းကိုေကာင္းတဲ႔ ဇာတ္လမ္းေလးပါ။ သနားစရာလည္းေကာင္း အမွားကို၀န္ခံရဲ တဲ႔ သတၱိကိုလည္းေလးစားခဲ႔ရပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲမွားမွား။ အမွားကို ၀န္ခံဖုိ႔ဆုိရင္ ဘယ္ေတာ့ မွေနာက္မက်ဘူးဆုိတဲ႔ သင္ခန္းစာေလးပါရတဲ႔ ျဖစ္ရပ္မွန္ေလးပါ။ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔လည္း ဇာတ္လမ္း ေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္မလြတ္သြားေအာင္ ပုိ႔ေပးလုိက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။

၂၀၀၂ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလာက္မွာ အီတလီႏိုင္ငံက သတင္းစာအခ်ဳိ႕မွာ ထူးဆန္းတဲ့ လူေပ်ာက္ေၾကာ္ျငာ သတင္းတစ္ခုပါလာခဲ့တယ္။ ေၾကာ္ျငာက ဒီလိုေရးထားပါတယ္။
“၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ၅လပိုင္း ၁၇ရက္ေန႔မွာ ဗြိဳင္လာရီ ၿမိဳ႕ေတာ္လမ္းမ စီးပြားေရးရပ္ကြက္ ၅ က ကားရပ္တဲ့ေနရာတစ္ခုမွာလူျဖဴအမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးကို လူမည္းတစ္ဦးက မုဒိန္းက်င့္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ အမ်ဳိးသမီးဟာ လူမည္းသမီးေလးတစ္ဦး ဖြားျမင္ခဲ့တယ္။ သူ႔ခင္ပြန္းလည္း အမ်ဳိးသမီးနဲ႔အတူ လူမည္းကေလးကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ဖို႔ တာ၀န္ယူခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီကေလးငယ္ ကံမေကာင္းခဲ့ရွာဘူး။ အခုအခ်ိန္မွာ သူဟာ ေသြးကင္ဆာေရာဂါကို ခံစားေနရတယ္။ သူ႔အတြက္ ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီ ကုသဖို႔ အေရးတၾကီးလိုအပ္လာ တယ္။ သူ႔အသက္ကို ကယ္တင္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က သူ႔ဖခင္ပဲျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေၾကာ္ျငာကို ဖတ္မိတဲ့ကာယာကံရွင္ကိုယ္တိုင္ အယ္လီဇဘက္ေဆးရံု ေဒါက္တာအင္ဒေရယာ နဲ႔ ဆက္သြယ္ပါ”

ဒီလူေပ်ာက္ေၾကာ္ျငာက လူထုေတြၾကားမွာ လိႈင္းဂယက္တစ္ခု ထသြားေစခဲ့တယ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေ၀ဖန္ၾကတဲ့အေၾကာင္းက မုဒိန္းက်င့္ခဲ့တဲ့ လူမည္း ထြက္လာျပီး ၀န္ခံပါ့မလား? တကယ္လို႔ ထြက္လာျပီး၀န္ခံရင္ သူ႔နာမည္ပ်က္မယ္။ သူ႔မိသားစု ျပိဳကဲြမယ္။ တကယ္လို႔ မထြက္လာဘဲ အသံတိတ္ေနမယ္ဆိုရင္ သူဟာ လံုး၀ခြင့္မလြတ္ႏိုင္တဲ့ အျပစ္ၾကီးတစ္ခုကိုထပ္က်ဴးလြန္သူျဖစ္သြား လိမ့္မယ္။ ဒီဇာတ္လမ္းရဲ႔ နိဂံုးက ဘယ္လိုအဆံုးသတ္မွာလဲ ဆိုတာကိုလူေတြက စိတ္၀င္စားေနၾကတယ္။

ဆက္ဖတ္ပါရန္

Friday, July 16, 2010

ဗုဒၶ, သံဃာႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး

ကာမဂုဏ္မခံစားဘဲ တရားအားထုတ္ေနေသာ သူတို႔ကို(ဗုဒၶသံဃာ) သူေတာ္သူျမတ္မ်ား အျဖစ္ ယခုေခတ္ လူတို႔က အသိအမွတ္ျပဳၾကေသာ္လည္း ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔၏ က်င့္စဥ္သည္ ဤကမၻာ၊ ဤလူ႔ဘံုႏွင့္ အံမ၀င္၊ ခြင္ မက်ဘဲ သူတို႔၏ ၀ါဒသည္လည္း ၾကာရွည္ေလးျမင့္တည္တံ့မည္ဟု လူတို႔ယံုၾကည္ၾက၏။ သို႔ရာတြင္ ဤ ယံုၾကည္ခ်က္မွာ သမိုင္းျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္လ်က္ရွိ၏။

ဆက္ဖတ္ပါရန္

Thursday, July 15, 2010

၀ိေရာဓိအလြန္

မိတ္ေဆြ

သင္လက္ခံသည္ျဖစ္ေစ၊

လက္မခံသည္ ျဖစ္ေစ၊

လူရွိရင္ ပဋိပကၡရွိတယ္၊

သမုဒယရွိတယ္၊

ဓမၼရွိတယ္၊

အဓမၼရွိတယ္၊

ဒုကၡရွိတယ္၊

ထီဆိုင္ရွိတယ္၊

AIDS ရွိတယ္၊

အင္တာနက္ရွိတယ္၊

အနတၱလကၡသုတ္ပါတဲ့

ယပ္ေတာင္ေတြလည္းရွိတယ္၊

အူ၀ဲေတးသံလည္း နားဆင္နိုင္တယ္၊

သံုးဆယ့္တစ္ဘံုထဲက

သင္ၾကိဳက္ရာအခန္းကို တံခါးေခါက္ႏိုင္တယ္၊

မိတ္ေဆြ..............

တံခါးေခါက္မယ့္လက္ေတြ

စင္ၾကယ္ဖို႔ေတာ့........လိုလိမ့္မယ္....ေနာ္။

မင္းမ်ိုဳး(ေရတာရွည္)
စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉
ကလွ်ာမဂၢဇင္းမွ
ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။. ဓမၼေ၀ဒဂူ

သိမ္အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ (၅)

(၄) အရိပ္ကိုနိမိတ္လုပ္ေသာသိမ္

ဤသိမ္ကား နိမိတ္လုပ္ႏုိင္ေသာ ဝတၳဳ ၈- မ်ဳိးတြင္ အပါအဝင္မဟုတ္ေသာ ေတာင္ရိပ္စေသာ အရိပ္တို႔တြင္ တခုခုကို နိမိတ္လုပ္၍ သမုတ္အပ္ေသာသိမ္တည္း။ အရိပ္ဟူသည္မွာ တေနရာတည္း၌ တည္ရွိေနသည္မဟုတ္၊ အၿမဲတမ္း ေရႊ႕ေနသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အရိပ္ကို နိမိတ္မလုပ္ရျခင္း ျဖစ္ဟန္တူသည္။

ဆက္ဖတ္ပါရန္

သိမ္အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ (၄)

ကထာအမွတ္ (၂)

ေအာင္ျမင္ေသာ ဗဒၶသိမ္လကၡဏာ

သိမ္ႏုတ္ၿပီးေနာက္ သန္႔ရွင္းေသာ ေျမအျပင္ဝယ္ သိမ္သမုတ္ေသာအခါ မိမိတို႔ သမုတ္သည့္သိမ္သည္ ေအာင္ျမင္ေသာသိမ္ျဖစ္ရန္ မ်ားစြာအေရးႀကီးေလသည္။ သမုတ္ေသာသိိမ္သည္ အေၾကာင္းတစုံတရာေၾကာင့္ မေအာင္ျမင္ပါက အက်ဳိးမရွိ႐ုံမွ်မဟုတ္ အက်ဳိးမဲ့အျပစ္ပင္ ျဖစ္ႏုိင္ေလသည္။ မိမိတို႔သမုတ္ေသာ သိမ္ မေအာင္ျမင္သည္ကို မသိပဲ ေအာင္ျမင္သည္အထင္ျဖင့္ ထုိသိမ္ပ်က္၌ ရဟန္းခံမိေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားလည္း ရဟန္းျဖစ္ေတာ့မည္မဟုတ္။ ထိုအခါ သာသနာေတာ္ႀကီးကို လြန္စြာ ထိခိုက္ေပေတာ့မည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သိမ္သမုတ္ေသာအခါ ေအာင္ျမင္ေသာ သိမ္ျဖစ္ရန္ မ်ားစြာ အေရးႀကီးေလေတာ့သည္။

ေအာင္ျမင္ေသာ ဗဒၶသိမ္၏ လကၡဏာကို ကခၤ ါအ႒ကထာ (၈၇)၌ (၁) ဧကာဒသဝိပတၱိသီမာေယ အတိကၠမိတြာ၊ (၂) တိဝိဓ သမၸတၱိယုတၱာ၊ (၃) နိမိေတၱန နိမိတၱံ သမၺႏၶိတြာ သမၼတာဟု ၃- ပါးျပထားေပသည္။ မိမိတို႔ သမုတ္မည့္သိမ္ကို ေအာင္ျမင္ေသာ ဗဒၶသိမ္ ျဖစ္ေစလိုလွ်င္ (၁) သိမ္ပ်က္ ၁၁- လုံး အျဖစ္မွ လြတ္ကင္းေစရျခင္း၊ (၂) သမၸတၱိ (ျပည့္စုံျခင္း) ၃- ပါးႏွင့္ ျပည္စုံေစရျခင္း၊ (၃) နိမိတ္ျခင္းစပ္ေအာင္ နိမိတ္ၾကား၍ သမုတ္ျခင္း။ ဤလိုအပ္ခ်က္ ၃-ပါးႏွင့္ ညီညြတ္ေစရမည္ဟု ဆိုလိုေပသည္။ ဤအဂၤ ါ ၃- ပါးကို က်က်နန နားလည္ေအာင္ ေရွးဦးစြာ အားထုတ္ရမည္ ျဖစ္ေလသည္။

ဆက္ဖတ္ပါရန္

သိမ္အေၾကာင္းသိေကာင္းစရာ(၃)

ဘာေၾကာင့္ သိမ္ႏုတ္ရသနည္း

သိမ္သမုတ္ရန္ လိုအပ္ေသာေၾကာင့္ သိမ္သမုတ္ၾကရသည္ျဖစ္လွ်င္ မိမိတို႔သမုတ္လိုသည့္ေနရာ၌ သိမ္သမုတ္ရန္ပင္ ျဖစ္သည္မဟုတ္ပါေလာ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ သိမ္မသမုတ္မီ သိမ္ႏုတ္ျခင္းကိစၥကို ျပဳလုပ္ၾကျပန္ပါ သနည္းဟု ေမးဖြယ္ရွိျပန္ပါသည္။

ဤအေမး၏အေျဖကို နားလည္ႏုိင္ရန္ ေရွးဦးစြာ သိမ္ပ်က္ ၁၁- လုံးတို႔တြင္ အပါအဝင္ျဖစ္ေသာ (က) စပ္၍ သမုတ္အပ္ေသာသိမ္ႏွင့္ (ခ) လႊမ္းမိုး၍ သမုတ္အပ္ေသာသိ္မ္။ ဤႏွစ္မ်ဳိးကို သိရွိနားလည္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။ သိမ္သမုတ္လိုေသာ ေျမအရပ္အတြင္း၌ သိမ္ေဟာင္းတခုခုရွိေနခဲ့လွ်င္ အသစ္သမုတ္သည့္သိမ္မွာ မေအာင္ျမင္ေတာ့ေပ။ သိမ္သစ္ သမုတ္ေျမအတြင္း သိမ္ေဟာင္းမွာ ေျမအားလုံးေသာ္လည္းေကာင္း၊ အယုတ္ဆုံးအားျဖင့္ ရဟန္း ၄- ပါး ကံျပဳေလာက္႐ုံ အရပ္ေသာ္လည္းေကာင္း ပါရွိေနခဲ့ၿပီး သိမ္သစ္သမုတ္လွ်င္ ထိုသိမ္ကို လႊမ္းမိုး၍ သမုတ္အပ္ေသာသိမ္ဟု ေခၚသည္။

ဆက္ဖတ္ပါရန္

Saturday, July 10, 2010

ေႏြၾကိဳပြဲ

စခန္းထိပ္
ထန္းရိပ္က တေ၀ေ၀
ေလေပြကျမဴး
ဇရက္ေတြ ထန္းရည္ၾကိဳက္ျပီထင့္
က်ြမ္းစိုက္လို႔မူး။ ။

ဥၾသ... ဥၾသ...
ဘယ္ေတာကျမည္
ဘယ္ဆီကလဲ
ရိုးကမူ
ခိုျဖဴ သန္းေတာ့
လြမ္းမ်က္ရည္၀ဲ ။ ။

လြမ္းသလို
ထန္းရိပ္ညို
တဲအိုထဲ
ပုဇြန္ဆိတ္ တစ္ခုန္ ႏွစ္ခုန္ႏွင့္
ေနညိုရည္ လယ္ကြင္းေဘး
လူစံုေပါ့ေလး။
ျမည္းစရာ
အသီးမွာ သရက္ကင္းနဲ
ေရာင္းရင္းေတြ ေႏြၾကိဳပြဲ
ႏြဲၾကစို႔ေလး။ ။

3/10 july 2010 waves
မဂၢဇင္းမွ ေႏြၾကိဳပဲြ ကဗ်ာကို
အနည္းငယ္ ျပင္ဆင္၍
ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။

.ဓမၼေ၀ဒဂူ

Friday, July 9, 2010

သိမ္အေၾကာင္းသိေကာင္းစရာ(၂)

သိမ္အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ (၂)

ဂါမ- ဂါမသိမ္- ဂါမေခတ္

အထက္၌ျပခဲ့ေသာ ဗဒၶသိ္မ္၊ အဗဒၶသိမ္ ၂-မ်ဳိးတို႔တြင္ ဗဒၶသိ္မ္ဟူသည္ ဂါမ သိမ္ေပၚမွာ သမုတ္ရေသာ သိမ္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗဒၶသိမ္ကို ေလ့လာ ေသာအခါ ေရွးဦးစြာ ဂါမသိမ္အေၾကာင္းကို နားလည္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။

ဂါမသိမ္ ဟူေသာ စကားမွာ ဂါမသီမာဟူေသာ ပါဠိစကားမွလာေသာ စကား ျဖစ္၏။ ထို၏အနက္မွာ ရြာအပိုင္းအျခား ျဖစ္၏။ ရြာအပို္င္းအျခားဟူသည္မွာလည္း လူတို႔ေနရာ ရြာသက္သက္ (စည္း႐ိုးအတြင္း) သာမက ထိုရြာပိုင္ဆိုင္ရာ ကုန္းေျမမ်ားအပါအဝင္ ရြာအရပ္ကိုပင္ ဤသိမ္ဆိုင္ရာ၌ ဂါမဟု လည္းေကာင္း၊ ဂါမေခတ္ဟုလည္းေကာင္း၊ ဂါမသိမ္ဟုလည္းေကာင္းေခၚေပသည္။ အက်ဥ္းအားျဖင့္ အစိုးရ တို႔က ရြာတရြာနယ္ေျမဟု သတ္မွတ္ထားေသာ အရပ္ကို ဂါမသိမ္တခုဟု ေခၚဆိုရသည္။

ထိုဂါမသိမ္အတြင္းရွိ ျမစ္၊ ဆားငန္ေခ်ာင္း၊ ဇာတႆရ (အလိုလိုျဖစ္ေသာ) အိုင္တို႔ကိုကား ဂါမသီမာဟူေသာပုဒ္၏ တုိက္႐ိုက္ အနက္မွာ ရြာအပိုင္းအျခားျဖစ္ေသာ္လည္း ဤအရာ၌ ဆိုခဲ့ၿပီး ရြာအပို္င္းအျခားသာမကပဲ နိဂုံးအပို္င္းအျခား၊ ၿမိဳ႕အပိုင္းအျခားတို႔ကိုလည္း ဂါမသိမ္ဟု ေခၚရေလသည္။

ဆက္ဖတ္ပါရန္

သိမ္အေၾကာင္းသိေကာင္းစရာ(၁)

သိမ္အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ (၁)

သိမ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း

သံဃာေတာ္မ်ား ကံႀကီးကံငယ္ျပဳရာ ေနရာ႒ာနကို သိ္မ္ဟုေခၚသည္။

သိမ္ ဟူသည္ ရွိသမွ် ရဟန္းေတာ္မ်ား တစုတေဝးတည္း အညီအညြတ္ ေပါင္းစု၍ ကံႀကီးကံငယ္ေဆာင္ရာ နယ္တခုအျဖစ္ သီးျခားသတ္မွတ္ထားေသာ ေနရာပင္ျဖစ္သည္။ ရဟန္းေတာ္တို႔ျခည္းသာ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ရေသာ ရဟန္းခံျခင္း၊ ဥပုသ္ျပဳျခင္း၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္း၊ ကထိန္သကၤန္းေပးျခင္းစေသာ ကိစၥမ်ားကို သာသနာေတာ္ အသုံးအႏႈန္းအားျဖင့္ ကံႀကီးကံငယ္ ဟုေခၚ၏။ ထိုကံႀကီးကံငယ္တို႔တြင္ တခုခုကို ေဆာင္ရြက္လိုေသာအခါ ရဟန္းေတာ္တုိ႔ သိမ္အတြင္း စုေဝးၾကရသည္။ ထုိသုိ႔စုေဝးရာ၌ တပါးႏွင့္တပါး ၂-ေတာင့္ထြာ္ထက္ မေဝးေစဘဲ ထိုင္ေနစည္းေဝးျခင္းကိုပင္ ကာယသာမဂၢီ ေပးသည္ဟုေခၚသည္။ ကိုယ္ျဖင့္ညီညြတ္မႈ သေဘာတူ ေက်နပ္မႈကို ျပသည္ဟုဆိုလိုသည္။

ဆက္ဖတ္ပါရန္

ေလာကၾကီးကို အေကာင္းဆံုးေပးဆပ္ပါ

နုိဘယ္ဆုရွင္မာသာထရီဆာ၏ မိဘမဲ့ေဂဟာတစ္ခုတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ ကဗ်ာ

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ေစ

လူေတြဟာမႀကာခဏအက်ိဳးသင့္အေႀကာင္း

သင့္မဟုတ္တာေတြလုပ္တတ္သလုိ

ယုတၱိမတန္ အတၱဆန္တဲ့လုပ္ရပ္ေတြကိုလည္းလုပ္တတ္ႀကတယ္

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ေစ……….သူတုိ႔ကိုခြင့္လႊတ္လိုက္ပါ။

သင္ကသနားႀကင္နာတတ္ရင္

လူေတြကသင္ဟာတစ္ကုိယ္ေကာင္းစိတ္ရွိသူ

ဟန္ျပႀကင္နာျပေနသူလုိ႔စြပ္စြဲလာႀကာလိမ့္မယ္

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ေစ……….သနားႀကင္နာျမဲသနားႀကင္နာပါ။

သင့္ဘ၀မွာေအာင္ျမင္ေနျပီဆုိရင္

မိတ္ေဆြတုေတြရလာနိုင္သလုိရန္သူစစ္စစ္ေတြလည္းရလာလိမ့္မယ္

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ေစ……….ေအာင္ျမင္ေအာင္ဆက္ႀကိဳးစားပါ။

လူေတြကသင့္ကိုလိမ္လည္လွည့္ဖ်ားႀကလိမ့္မယ္

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ေစ……….ရိုးသားေျဖာင့္မတ္ပါ။

သင္နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတည္ေဆာက္ထားတဲ့ဘ၀တစ္ခုကို

တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကေန႔ခ်င္းညခ်င္းဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္နိုင္ပါလိမ့္မယ္

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ေစ……….တည္ေဆာက္ျမဲတည္ေဆာက္ပါ။

သင္ကျငိမ္းေအးမွုနွင့္စိတ္ခ်မ္းသာမွုကိုရွာေဖြေတြ႔ရွိျပီဆုိရင္

သူတို႔ကမနာလုိ၀န္တုိမွုေတြျဖစ္ႀကလိမ့္မယ္

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ေစ……….စိတ္ေအးခ်မ္းေအာင္ေနပါ။

သင္ဒီေန႔ေကာင္းမွုျပဳလုပ္တာကို

လူေတြကမနက္ျဖန္ေမ့ပစ္ခ်င္ေမ့ပစ္ႀကလိမ့္မယ္

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ေစ……….ေကာင္းတာကိုပဲဆက္လုပ္ပါ။

ေလာကႀကီးကုိသင္အေပးနုိင္ဆံုးအေကာင္းဆံုးေတြေပးေ၀လုိက္ပါ

ဘယ္ေတာ့မွလံုေလာက္မွာမဟုတ္ဘူး

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ေစ……….ေလာကႀကီးကိုအေကာင္းဆံုးေပးဆပ္ျမဲေပးဆပ္ပါ။

ေနာက္ဆံုးခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာလုိက္ေတာ့သင္ျမင္တဲ့အတုိင္းပါဘဲ

သင္နဲ႔တရားသာအတူရွိေတာ့တာပါ

ငါ ၊မင္း ၊သူတစ္ပါးအႀကားမွာဘာမွမရွိပါဘူး။

မာသာထရီဆာ။

လူအခ်င္းခ်င္း ေလးစားၾကပါ။ ေဖးမ ကူညီၾကပါ။

အၾကင္နာတရားဆိုတဲ့ သစ္ကိုင္းသာ သင္တို႔ႏွလံုးသာမွာ ရွိပါေစ။
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းငွက္ငယ္ လာနားပါလိမ့္မယ္။

ေပးပို႔သူ ဘေလာ့ခ္ဂါ အလင္းဆက္အား ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

.ဓမၼေ၀ဒဂူ

Thursday, July 8, 2010

လူေတြရဲ့ ခြန္အား

လူေတြရဲ့ ခြန္အား
တခါက ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ ေက်ာက္တံုးတစ္တံုးကို မ ေနတယ္ သူကေသးေသးေလး။ ေက်ာက္တံုးက အၾကီးၾကီး။ သူၾကိဳးစားတာပါပဲ ေက်ာက္တံုးက မေရြ႔ဘူး။ သူ႔အရြယ္နဲမွမွ်ဘဲ ေက်ာက္တံုးက ဘယ္ေရြ႔မလဲ။ အဲဒီမွာ သူ႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ ဖခင္က ေမးတယ္။ “သား..... မင္းခြန္အား အျပည့္အ၀ အားလံုးကို သံုးျပီးျပီလားတဲ့”။ လူငယ္က အေဖကို ၾကည့္တယ္။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ထပ္ၾက္ိဴးစားမယ္ဆိုတဲ့သေဘာနဲ ေက်ာက္တံုးကို အင္အားထည့္ကာ “အင့္ ...အဲ့.....လို႔ အသံထြက္တဲ့အထိထပ္ မ တယ္။ မေရြ႔ဘူး။ ေက်ာက္တံုးမေရြ႔ဘူး။ “မင္းခြန္အား အားလံုးကိုသံုးျပီျပီလား”လို႔ ထပ္ေမးတယ္။ “မရဘူး ေဖေဖ က်ြန္ေတာ္အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားတာပဲ” “မင္းအစြမ္းကုန္ မၾကိဳးစားရေသးဘူးေလ ၊ မင္း အေဖ့ကို ဘာလို႔အကူအညီ မေတာင္းရေသးတာလဲ”တဲ့။ သားေလးကို ဖခင္ကကူညီလိုက္ေတာ့ ေက်ာက္တံုးေရြ႔သြားတယ္။ လူေတြဟာ ဒီလိုပဲ ေလာကကို တည္ေဆာက္တယ္။ စဥ္းစားပါ။ ဆင္ျခင္ပါ။ မာနေတြမထားပါနဲ။ လူေတြရဲ့ အင္အားဟာ ဘာလဲ ? တစ္ေယာက္တည္းလား ? ေျမာက္ျမားစြာ စုေပါင္းထားတာလား ?

ေဒါက္တာ ခင္ေမာင္ညို မေဟသီမဂၢဇင္း ၂၀၁၀ အမွတ္၃၀၇ မွ ျပန္လည္တင္ျပပါသည္။
.ဓမၼေ၀ဒဂူ

Wednesday, July 7, 2010

သတိရပါတယ္

သတိရပါတယ္
ကမၻာသုံးေ၀ါဟာရနဲ႔ေျပာရင္
1979ႏွစ္ကေပါ့
ျမန္မာလုိ တြက္ၾကည့္ရင္ေတာ့
၁၃၄၁-ခုတဲ႔
အဲဒီအခ်ိန္ အဲဒီကာလလြန္တစ္ခုဆီက
ေလာကမ်က္ႏွာက္စာထဲကို
တံခါးမေခါက္ဘဲ ၀င္လာခဲ႔မိတယ္။
အေဖက ငါ့လက္ကို ဆြဲရင္း
အေမက ေလာကႀကီးကို
ျပခဲ႔တယ္၊
ဒါေပမယ့္ ငါ့အတြက္ေတာ့
သူတုိ႔ဟာ တစ္စိမ္းဆန္ေနသလုိပါပဲ
၉-လေလာက္ အက်ဥ္းက်ေနသူတစ္ေယာက္ကုိ
သူတုိ႔က အၿပဳံးမ်က္ႏွာကိုယ္စီနဲ႔
ႀကဳိဆုိခဲ႔ၾကတယ္။
ငါ သတိရပါတယ္။
2

မနက္ဖန္ေတာင္
ဘာမွန္းမသိတတ္တဲ႔ အခ်ိန္မွာ
ငါ့ဘ၀ရဲ႕ အနာဂတ္ေတြကို
သူတုိ႔ အမ်ဳိးမ်ဳိး
ပုံေဖာ္ေနၾကျပန္တယ္၊
ရြာဦးထိပ္က အကိုးကြယ္ခံ
ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦး ျဖစ္လိမ္႔မတဲ႔၊
အေဖ့အရုိက္အရာကို
ဆက္ခံမည့္သူတဲ႔၊
ဘယ္သူနဲ႔တူတယ္
ဘယ္၀ါနဲ႔တူတယ္ဆုိတဲ႔
အတူျပဳခံ ေ၀ါဟာရေတြၾကားထဲမွာ
ငါ နားမလည္စြာ
ေငးၾကည့္ေနမိတယ္၊
ငါ သတိရပါတယ္၊
3

ဒီအခ်ိန္က
``အူ၀ဲ´´ဆုိတဲ႔
စကားလုံးေလးတစ္ခုနဲ႔ပဲ
အရာအားလုံး ျပည့္စုံေနပါၿပီ၊
ဂုဏ္ေတြ ေငြေတြ မလုိပါဘူး
အလွေတြ ဘ၀ေတြ မလုိပါဘူး၊
ပကာသနေတြ ဟန္ပန္ေတြ မလုိပါဘူး၊
အခ်စ္ေတြ အမုန္းေတြ မလုိပါဘူး၊
ဘယ္သူေတြ ဘာေတြျဖစ္ျဖစ္
ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ
ခ်ီးမြမ္းျခင္း ကဲ႔ရဲ႕ျခင္းေတြ
ငါ နားမေထာင္တတ္ဘူး၊
ငါ့အတြက္ေတာ့
အခ်ိန္မ်ားမ်ား အိပ္စက္ဖုိ႔ပါပဲ၊
ႏုိးလာတာနဲ႔
ငါ ရြတ္ဆုိေနၾက
``အူ၀ဲ အ၀ဲ´´ဆုိတဲ႔
စားသားတစ္ခ်ဳိ႕ကို
စည္းခ်က္ညီညီ သီဆုိေနဖုိ႔ပါပဲ၊
ငါ သတိရပါတယ္။
4

ငါ့ရင္ထဲက ပုံဏားေလးက
ေဟာစတမ္းထုတ္တယ္၊
မင္းအသက္ႀကီးရင္
လူႀကီးျဖစ္လတ့ံတဲ႔၊
မိန္းမရရင္ အိမ္ေထာင္က်လိမ္႔မတဲ႔၊
သကၤန္း၀တ္ရင္ ဘုန္းႀကီး ျဖစ္လတံံ့တဲ႔၊
ေရာဂါ ရတဲ႔ေန႔ဟာ
မက်န္းမာတဲ႔ေန႔တဲ႔၊
ပက္ဆံရွိရင္ ဂဏာမၿငိမ္လတံ့တဲ႔၊
ပက္ဆံမရွိရင္ ဆင္းရဲလိမ္႔မတဲ႔၊
ခ်မ္းသာရင္ ေဆြမ်ဳိးေပါလတံ့တဲ႔။
ေအာ္ ေသြးထြက္ေအာင္
မွန္လုိက္တာလုိ႔
ေကာက္ခ်က္ခ်မိတယ္။
ငါ သတိရပါတယ္။
5

အရည္တစ္ခ်ဳိ႕ကို ေသာက္မ်ဳိၿပီးေတာ့
အူ၀ဲ-ဆုိတဲ႔ စကားလုံးေလးအျပင္
သူတို႔ကို အၿပဳံးေလးနဲ႔
ငါ ႏႈတ္ဆက္တတ္လာတယ္၊
စကားလုံးေတြကုိ
အေတာ္မ်ားမ်ား စုမိေဆာင္းမိ လာတဲ႔အခါ
အဲဒီ စကားလုံးေတြနဲ႔
ငါ တစ္ဖန္ ျပန္ တုိက္ခုိက္ေတာ့တာပဲ၊
ဒီေတာ့ သူတုိ႔က ေျပာၾကတယ္၊
ငတတ္ေလးတဲ႔
ငါ သတိရပါတယ္၊
6

အခ်ိန္မ်ားစြာ အိပ္စက္ၿပီးေတာ့
မသိစိတ္တုိ႔ ႏုိးထလာတဲ႔အခါ
ငါ့ေျခေတြ လက္ေတြကို
အၿငိမ္မထားခ်င္ေတာ့ဘူး၊
အၿမဲတမ္း ပက္လက္ေနရတဲ႔ ဘ၀ကုိလဲ
ငါ မႏွစ္ၿမဳိ႕ဘူး၊
ဘယ္ဘက္ကေန ညာဘက္ကိုလဲ
ေျပာင္းၾကည့္ခ်င္တယ္၊
ပက္လက္ကေနလဲ ေမွာက္ရပ္ေလး
ေနၾကည့္လုိက္ခ်င္တယ္၊
သူတို႔ထားသလုိ ေနရတာ
ငါ့ဘ၀ က်ဥ္းၾကပ္လြန္းပါတယ္၊
တစ္ခါ တစ္ခါ ငါ့ေျခေထာက္ေတြနဲ႔
သူတုိ႔ မ်က္ႏွာေတြကို
ကန္ေက်ာက္ပစ္လုိက္တယ္၊
ဒီေတာ့ သူတုိ႔က
ငါ့ ကို တံဆိပ္တစ္ခု
ထပ္ႏွိပ္ေပးျပန္တယ္၊
ငကဲေလးတဲ႔
ဘယ္တက္ကသိုလ္မွ မတတ္ဘဲ
ငါ ငယ္ငယ္က ရခဲ႔တဲ႔
ဘြဲ႕ႏွစ္ခု
ငါ ေက်နပ္စြာ ခံယူပါတယ္။
ငါ သတိရပါတယ္။

7
မၾကာခဏ ဆုိသလုိ စကားလုံးေတြနဲ႔
ငါတုံ႔ျပန္တတ္လာတဲ႔အခါ
အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔
ေျမျပင္ေပၚမွာ အေဖာ္ျပဳပါ
မ်ားလာတဲ႔အခါ
သစ္ပင္ေတြေပၚတက္ၿပိး
လက္လွမ္းမွီရာ ေလာကႀကီးကုိ
မၾကာခဏ
ေမွ်ာ္ၾကည့္တတ္လာတဲ႔အခါ
ေက်ာက္ခဲေလးေတြနဲ႔
ေတြ႕ကရာကို
လက္တည့္စမ္းခ်င္လာတဲ႔အခါ
အေမက ငါ့ လက္ကို ဆြဲၿပီး
ဆြမ္းတစ္အုပ္နဲ႔
ရြာဦးထိပ္မွာ
အခန္႔သာထုိင္ေနေလ႔ရွိတဲ႔
ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦးထံ
ပုိ႔ေဆာင္ေပးခဲ႔တယ္၊
ငါ သတိရပါတယ္။

8
ငါ ေနခဲ႔တဲ႔ အရင္ေနရာနဲ႔ စာရင္
ဒီေနရာဟာ
အေတာ္ေလး က်ယ္၀န္းေနပါတယ္
မ်က္ႏွာအသြင္အျပင္ မ်ဳိးစုံနဲ႔
မ်က္ႏွာစိမ္းေတြၾကားထဲမွာ
မ်က္စိသူငယ္ နားသူငယ္နဲ႔
ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္
ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္၊
သူတို႔ကလဲ ငါ့ကို
ခပ္စိမ္းစိမ္းပဲ
ၾကည့္ေနၾကတယ္၊
ငါကလဲသူတုိ႔နဲ႔
စကားေျပာရမွာ
အင္တင္တင္ ျဖစ္ေနမိတယ္၊
ေနာက္ေတာ့လဲ ေရနဲ႔ ႏုိ႔လုိ
ေရာသြားမယ္ဆုိတာ
ငါႀကဳိမသိခဲ႔ဘူး
ငါ သတိရပါတယ္။

9
ေလာကရဲ႕
စာမ်က္ႏွာေတြကို ဖတ္ဖုိ႔
ငါ ပထမဆုံး လက္နဲ႔
ေရးျခစ္ရတာက
ေကာင္းကင္ေပၚက
လမင္းႀကီးအေၾကာင္းရယ္၊
မုိးေပၚက အသူရိန္
ေနမင္းႀကီးအေၾကာင္းရယ္၊
ဘာမွ မပါတဲ႔
ေရႊလင္ပန္းအုိုႀကီး တစ္ခ်ပ္အေၾကာင္းရယ္၊
မၾကာခဏ
ငါတက္စီးေလ႔ရွိတဲ႔
လွည္းဘီးအုိႀကီး အေၾကာင္းရယ္၊
အဲဒါေတြကို
ငါ ထပ္ခါထပ္ခါ
ေရးျခစ္ခဲ႔ရတယ္၊
ငါ သတိရပါတယ္။.
ဓမၼေ၀ဒဂူ

သူငယ္ခ်င္း Vijjodaya ၏
ကဗ်ာေလးကို မိမိေမြးေန႔
အမွတ္တရ ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။

ေခတ္ပညာ

ေခတ္ပညာ
ေဘးဘိုးစဥ္လာ၊ ကိုင္းလယ္ယာႏွင့္။
ဘာသာစရိုက္၊ မေပ်ာ္ပိုက္ဘဲ။
ေခတ္လိုက္ပညာ၊ ဆည္းပူးရာ၀ယ္။
အာသာမ၀၊ ေတာင္းတတႏွင့္။
ဒုကၡမွ်ေခၚ၊ စိတ္မေပ်ာ္သည္။
က်ြန္ေတာ္မွားသည္ ဆိုအံ့ေလာ။ ။

အမ်ားနည္းတူ၊ သားေရႊအူသည္။
မည္းျဖဴခဲြေ၀၊ သိတို႔ေစဟု။
ရွာေလပညာ၊ လႊတ္ေလရာတြင္။
ပညာေတာ္သင့္၊ ရေပမင့္လည္း။
စိတ္မွာဗ်ာေ၀၊ ညွိဳးလွ်ေခ်သည္။
ေမြးေမမွားသည္၊ ဆိုအံ့ေလာ။ ။

ေရႊအိုးပညာ၊ ပိုင္ေလပါမွ။
ခ်မ္းသာၾကြယ္၀၊ သက္လံုးလွဟု။
ေမြးဖလႊတ္ေပ၊ ပညာေဖြသည္။
မေျဖခ်င္ရဲ၊ ပညာကဲ၍။
ေရွးနည္းမတူ၊ ျမင့္ကိုခ်ဴေသာ္။
တံခ်ဴတိုလွ၊ ဆင္းရဲရသည္။
ေမြးဖမွားသည္၊ ဆိုအံ့ေလာ။ ။
(ဆရာမင္းသု၀ဏ္)
.ဓမၼေ၀ဒဂူ

Monday, July 5, 2010

ႏွလံုးသားထဲမွာ ျမဲျမံစြာ ေဆာင္ယူထိုက္ေသာ တရား (၅)ပါး
၁။ ပညာငါးပါး
၂။ ဂုဏ္ရွစ္ပါး
၃။ ေတာ္ေျဖာင့္ျခင္းေျခာက္ပါး
၄။ စဥ္းလဲျခင္းသံုးပါး
၅။ ျပက္ရာသည္ကိုးပါး
.ဓမၼေ၀ဒဂူ
ပညာငါးပါးဟူသည္
၁။ စစ္အမွဳ၌ လိမၼာျခင္းပညာလည္းတပါး။ (စစ္အတတ္ပညာ က်ြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္ျခင္း)
၂။ တရားစီရင္ဆံုျဖတ္ျခင္း၌ လိမၼာျခင္းပညာလည္းတပါး။
၃။ နိမိတ္တေဘာင္စသည္တို႔၌ လိမၼာေသာပညာလည္းတပါး။ (ယခုေခတ္၌ သတင္းႏွင့္ နည္းပညာကို ဆိုလိုဟန္ရွိသည္)
၄။ ေရွး၌ျဖစ္ဖူးေသာ စကားေဟာင္း၊ မင္းစဥ္မင္းဆက္အေၾကာင္းအရာတို႔၌ လိမၼာေသာပညာလည္းတပါး၊
( သမိုင္းပညာရပ္)
၅။ ဆင္စီးျခင္း ျမင္းစီးျခင္း အရာတို႔၌ လိမၼာေသာ ပညာလည္းတပါး။( ယခုေခတ္ ယဥ္ေမာင္းအတတ္ပညာ )
ၠဤသည္လွ်င္ လိမၼာျခင္းႏွင့္ျပည့္စံုရာေသာ ပညာအျပားငါးပါးတည္း။
ျမန္မာစာ ညြန္႔ေပါင္းက်မ္း (ပ၊၂၆၁)
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။

Sunday, July 4, 2010

သာသနာ့အလံ တီထြင္သူ အမွန္

သာသနာ့အလံ တီထြင္သူ အမွန္္ ဓမၼေ၀ဒဂူ
(၁၈၈၅) ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ(၂၈)ရက္တြင္ (သီဟိုဠ္ကၽြန္း) သီရိလကၤာႏိုင္ငံတြင္ ကဆုန္လျပည့္ (ဗုဒၶေန႔)ကို ခမ္းနားႀကီးက်ယ္စြာ က်င္းပရန္ အထူးအစီအစဥ္ရွိ ေနသည့္ ဗုဒၶေန႔ အထိမ္းအမွတ္ပြဲေတာ္ႀကီးႏွင့္ အျခား ဘာသာေရးပြဲေတာ္မ်ားတြင္ပါ သာသနာ႔အလံေတာ္ကို အမွတ္တရ အျဖစ္လႊင့္ထူရန္ စဥ္းစားခဲ့ၾကသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ၿဖစ္ေသာ ကိုလံဘို ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႕သည္ မိရိုးဖလာ ကိုးကြယ္မႈအထိမ္း
အမွတ္အျဖစ္ ဗုဒၶအလံေတာ္ တစ္ခုကို တီထြင္ျပဳလုပ္ရန္အတြက္ ႀကိဳးပမ္းခဲ႔ၾက၏။
ထိုအလံေတာ္ကို (၁၈၈၅) ခုႏွစ္တြင္ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဗုဒၶအလံေတာ္ကို ကမာၻအရပ္ရပ္က အသိအမွတ္ ျပဳလာၾကသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ခန္႕မွ်သာ ရွိေပေသးသည္။ ကမာၻ႕ဗုဒၶသာသနာ့အလံေတာ္အျဖစ္ (၁၉၅၁) ခုႏွစ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါမွသာ ကမာၻတစ္၀န္းလံုးတြင္ရွိေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ႏိုင္ငံမ်ားမွ လက္ခံလာျခင္းျဖစ္သည္။
တီထြင္သူ အစစ္
(သာသနာ့အလံကို ကနဦး တီထြင္ေသာသူသည္ ဟင္နရီ စတီးလ္ အိုေကာ့ ( Henry Steele Olcott ) ဟု ထင္ေနၾကၿပီး အမွန္တကယ္မွာ စီ ပီ ဂုဏ၀ၯန ေခၚ ကာရုိလစ္ ပူဂ်သ ဂုဏ၀ၯန (Carollis Pujitha Gune Wardene) ျဖစ္သည္။)
ဟင္နရီစတီးအိုေကာ့ ( H.S. Olcott )
ဟင္နရီစတီးအိုးေကာ့ သည္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား အၿငိမ္းစားဗိုလ္မွဴးၾကီး တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ေအာလ္ေကာ့ကို ၁၈၃၂ခုႏွစ္၊ ဩဂုတ္လ၂ရက္ေန႔တြင္ နယူးဂ်ာစီျပည္နယ္၊ Orange ျမိဳ.၌ ပရိုတင့္စတင့္ခရစ္ယန္ မိဘႏွစ္ပါးမွ ေမြးဖြားခဲ့သည္။
အသက္(၂၉) ႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ျပည္တြင္းစစ္အတြင္းတပ္မေတာ္သို႕၀င္ေရာက္အမႈထမ္းခဲ့ၿပီးဗိုလ္မွဴးၾကီးအျဖစ္အျငိမ္းစား ယူခဲ့သည္။
အေတြးအေခၚသမိုင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ မွာထင္ရွားသူ ျဖစ္ၿပီး သီအိုဆိုဖီပညာမ်ားကို ေလ့လာလိုက္စား၍ တစ္စတစ္စ ဗုဒၶ၀ါဒမ်ားကို လိုက္စားရင္းမွ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦး ျဖစ္လာခဲ့သူပင္။၁၈၆၁ခုႏွစ္ အေမရိကန္ ျပည္တြင္းစစ္တြင္ ေငြ၀ယ္ကၽြန္စနစ္ကို တိုက္ဖ်က္လိုေသာ တပ္မေတာ္မွ ပါ၀င္တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။ ေအာလ္ေကာ့ သီရိလကၤာႏိုင္ငံတြင္ ေရာက္ရိွေနစဥ္အခ်ိန္က ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ခရစ္ယန္ဘာသာတို. စကားရည္လုပြဲႀကီး က်င္းပေနသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶဘာသာဘက္မွ အရွင္ဂုဏာနႏၵဆရာေတာ္ႏွင့္ ခရစ္ယန္ဘက္မွ ဓမၼဆရာ မ်ား ၁၈၇၃ခုႏွစ္တြင္ ပနာဒူရျမိဳ.၌ ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းျဖစ္သည္။ အကဲျဖတ္မွတ္တမ္းမ်ားအရ အရွင္ဂုဏနႏၵက အကိုးအကား ခိုင္လံုၿပီး အရည္အေသြးသာေၾကာင္း သိရသည္။ ဤပြဲ ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ ဗိုလ္မွႈးႀကီးေအာလ္ေကာ့သည္ သီရိလကၤာ၊ ေဂါေလ (Galle) ၌ တရား၀င္ ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္ ေၾကျငာခဲ့သည္။ ၁၈၉၁ခုႏွစ္တြင္မႏၱေလးသို.လာေရာက္ၿပီး
သံဃာေတာ္မ်ားကို လာေရာက္ဖူးေျမာ္ ေသးသည္။
စီပီဂုဏ၀ၯန(C.P. Gune Wardene)

စီပီဂုဏ၀ၯန သည္ ၁၈၅၄-ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၆)ရက္ေန႔တြင္ ဖြားျမင္သူျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္ကာလက သီဟိုဠ္တြင္ ခရစ္ယာန္သာသနာ လႊမ္းမိုးေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ ျပန္လည္ထြန္းကားေရး ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ ဆံုး႐ႈံးေနေသာ အခြင့္အေရးမ်ား ျပန္ရေရးအတြက္ “ဗုဒၶသာသနာ ကာကြယ္ေရး ေကာ္မတီ” ကို ၁၈၈၄-ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ(၂၇)ရက္ေန႔ တြင္ ထူေထာင္ခဲ့သည္။ ထိုအသင္းတြင္ ဟင္နရီစတီးအိုးေကာ့ က စီပီဂုဏ၀ၯန ကို အက်ဳိးေတာ္ေဆာင္ အျဖစ္ ခန္႔အပ္သည္။ စီပီဂုဏ၀ၯန သည္ ဗုဒၶသာသနာ ျပန္လည္ထြန္းကားေရးအတြက္ ႏွစ္ေပါင္း (၄၀)ခန္႔အင္တိုက္အားတိုက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေလသည္။
စီပီဂုဏ၀ၯန က “ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မ်ား အတြက္ ၾကက္ေျခနီ အထိမ္းအမွတ္ ရွိသကဲ့သို႔ ကမာၻ႔ဗုဒၶ သာသနာ၀င္ အားလံုး အသံုးၿပဳႏိုင္ရန္ အလံေတာ္ကို ဗုဒၶႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္ပါး ပါေသာ အေရာင္တို႔ကို အသံုးျပဳရန္” အၾကံေပး တင္ျပခဲ႔သည္။ ၎ အၾကံေပး တင္ျပေသာ ဗုဒၶသာသနာ့ အလံကို ၁၈၈၅-ခုႏွစ္ ကဆုန္လျပည့္(ဗုဒၶေန႔)၌ တင္ရန္ ေကာ္မတီ၀င္ အားလံုးက လက္ခံခဲ႔ႀကသည္။ ၎အလံပံုစံကို သရသ၀ိ သႏၵေရသ ( Sarasavi Sandaresa ) စာေစာင္တြင္ အခ်ပ္ပိုထည့္၍ ၁၈၈၅-ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ(၁၇)ရက္ တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ထုိစဥ္က အလံပံုစံ တီထြင္သူ၏ အမည္ကို မေဖာ္ျပခဲ့ေခ်။ သို႔ေသာ္ စီပီဂုဏ၀ၯန ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ ႏွစ္ႏွစ္အၾကာ ၁၉၂၈-ခုႏွစ္၊ ေမလ(၁)ရက္ေန႔ထုတ္ သုဒနမိန စာေစာင္ႏွင့္ ကိုလံဘို ဗုဒၶသာသနာ သီအိုဆိုဖီ အသင္း ရာျပည့္စာေစာင္တြင္ ဗုဒၶသာသနာ့ အလံ တီထြင္ေရးဆြဲသူမွာ စီပီဂုဏ၀ၯန ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

ထို႔ျပင္ ဟင္နရီစတီးအိုးေကာ့ ကိုယ္တိုင္ကလည္း သူ၏မွတ္တမ္းေဟာင္း စာမ်က္ႏွာ( ၄၆၉ ) ၌ “ဗုဒၶသာသနာ့ အလံ တီထြင္ေရးဆြဲသူမွာ သူမဟုတ္ေၾကာင္း” ထုတ္ေဖာ္ ၀န္ခံထားခဲ႔သည္။ အလံလႊင္႔တင္ရာ (ဗုဒၶေန႔)တြင္ အိုးေကာ့မွာ အိႏၵိယႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ေနခဲ႔ၿပီး ၁၈၈၆-ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ(၂၈)ရက္တြင္ သီဟိုဠ္သို႔ ျပန္လည္ေရာက္မွ သာသနာ့ အလံကို ဦးစြာ ျမင္ဖူးျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အလံမွာ အနည္းငယ္ ရွည္လ်ားေနသျဖင့္ အမ်ဳိးသား အလံမ်ားကဲ့သို႔ အခ်ဳိးအစားက်ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ အၾကံေပးခဲ့သည္သာရွိ၏။

ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏွင့္ သာသနာ့အလံ
သာသနာ့အလံေတာ္ကို သီဟိုဠ္ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္ အရွင္သီရိ သုမဂၤလာေထရ္ သည္ ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ သီဟိုဠ္ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ဗုဒၶသာသနာ ကြန္ဂရက္ အဖြဲ႕ႀကီး၏ ဥကၠဌ ေဒါက္တာဂ်ီပီမာလာေဆေထရ္ ၏ ဆႏၵအရ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ ဗုဒၶသာသနာ ကြန္ဂရက္ အစည္းအေ၀းႀကီးကို ဖိတ္ေခၚ၍ အစည္းအေ၀းျပဳလုပ္ ခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ (၁၉၅၆) ခုႏွစ္ ဆဌသဂၤါယနာ တင္သည့္ေန႕မွစ၍ အထက္ပါ ကမာၻ႕ ဗုဒၶသာသနာ့အလံေတာ္ ကို သာသနာ့အလံေတာ္ၾကီး အျဖစ္ ေအာင္ျမင္စြာ
အတည္ျပဳလႊင့္ထူႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ ၁၉၈၀ျပည့္ႏွစ္တြင္ က်င္းပသည့္ သာသနာေတာ္ သန္႕႐ွင္းတည္တံ့ျပန္႕ပြားေရး ဂိုဏ္းေပါင္းစံု သံဃအစည္းအေ၀းမွလည္း ဗုဒၶသာသနာ့ အလံေတာ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အညီအၫြတ္ဆံုးျဖတ္ၿပီး သံဃနာယက လက္စြဲက်မ္းတြင္ ျပ႒ာန္း ခဲ့သည္။

အလံေတာ္ အဓိပၸါယ္
သာသနာ့အလံေတာ္ႀကီးသည္ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာျခင္း၊ သည္းခံျခင္း၊ စိတ္ထားျဖဴစင္ျခင္းတို႕၏ အထိမ္းအမွတ္ အၿဖစ္ သရုပ္ေဖာ္ထားၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕သည္ ဘုရားရွင္အားအထူးၾကည္ညိဳၾကသျဖင့္ ဘုရားရွင္၏ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္သြယ္ ကြန္႔ျမဴးကာ တရားေတာ္မ်ား ေဟာၾကားေနေတာ္မူခဲ႔သည္ကို ရည္ညြန္းႀကၿခင္းၿဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္သြယ္ အေရာင္ကို အသံုးၿပဳရန္ ဆုံးၿဖတ္ခဲ႔ၿခင္း
ၿဖစ္ပါသည္။

အရြယ္အစား/အေရာင္
• အႀကီး = အလ်ား - ၉ေပ x အနံ - ၅ေပ
• အလတ္ = အလ်ား - ၄ေပ ၆လက္မ x အနံ - ၂ေပ ၆လက္မ
• အလတ္ = အလ်ား - ၂ေပ ၃လက္မ x အနံ - ၁ေပ ၃လက္မ
• အေသး = အလ်ား - ၉လက္မ x အနံ - ၅လက္မ ဟူ၍ ေလးမ်ဳိး သတ္မွတ္ထားသည္။

ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္သြယ္ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္း ထားသည့္အတိုင္း အလံေတာ္တိုင္ဘက္မွ စတင္၍ သတ္မွတ္ရသည္ရွိေသာ္
1. နီလ = အျပာရင့္ေရာင္
2. ပီတ = အ၀ါရင့္ေရာင္
3. ေလာဟိတ = အနီေရာင္
4. ၾသဒါတ = အျဖဴေရာင္
5. မဥၨီ႒ = ပန္းႏုေရာင္္ ထိုအေရာင္(၅)မ်ဳိးကို ေဒါင္လိုက္ထားရွိၿပီးလွ်င္-
6. ပဘႆရ = ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ တစ္ခဲနက္ ထြက္ေနေသာ အေရာင္ အျဖစ္ အလံေတာ္၏ အစြန္အဖ်ား(အထက္)အေပၚဘက္မွ ေန၍ အျပာ၊ အ၀ါ၊ အနီ၊ အျဖဴ၊ ပန္းႏုေရာင္ တို႔ကိုပင္ အစဥ္အတိုင္း ေအာက္ဖက္သို႔ ထားရွိခ်ဳပ္လုပ္ရမည္။

အသံုးျပဳပံု
ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ႏိုင္ငံေတာ္သံဃ မဟာနာယက အဖြဲ႕သည္ အလံေတာ္ကို သံဃနာယက လက္စြဲ၊ အပိုဒ္(၅)၊ အခန္း(၂၉) ၌ သာသနာ့အလံေတာ္ အခန္း အပိုဒ္(၃၅၅)၌ အသံုးျပဳရမည့္ေန႕ရက္မ်ား သတ္မွတ္ထားသည္မွာ-

(က)အခါႀကီး ရက္ႀကီးမ်ား
1. ကဆုန္လျပည့္ (ဗုဒၶေန႔)
2. နယုန္လျပည့္ (မဟာသမယေန႔)
3. ၀ါဆိုလျပည့္ (ဓမၼစၾကာေန႔)
4. ၀ါေခါင္လျပည့္ (ေမတၱာ အခါေတာ္ေန႔)
5. ေတာ္သလင္းလျပည့္ (ဂရုဓမၼ အခါေတာ္ေန႔)
6. သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ (အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔)
7. တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ (သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔ )
8. တပို႔တြဲလျပည့္ (ၾသ၀ါဒ ပါတိေမာက္ အခါေတာ္ေန႔)

(ခ)ပြဲေတာ္ႏွင့္ အခမ္းအနားမ်ား
1. ၀ါဆိုပြဲေတာ္ အခမ္းအနား
2. အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔
3. ကထိန္ပြဲေတာ္
4. ရဟန္းခံရွင္ျပဳပြဲ
5. ဆြမ္းႀကီးေလာင္းလွဴပြဲ
6. စာျပန္ပြဲ ႏွင့္ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္
7. နိကာယစာေမးပြဲ၊ တိပိဋကစာေမးပြဲႏွင့္ ပူေဇာ္ပြဲ
8. ခြင့္ျပဳခ်က္ရ႐ိွၿပီးသည့္ တရားပြဲမ်ား
9. ဘုရားထီးတင္ပြဲ
10. ဗုဒၶပူဇနိယပြဲေတာ္
11. အသံမစဲ ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ပြဲ
12. သံဃာ့အစည္းအေ၀း
13. သံဃ၀ိနိစၦယအဖြဲ႕ စစ္ေဆး ဆံုးျဖတ္ရာဌာန
14. ဘာသာေရး၊ သာသနာေရးႏွင့္ စပ္ဆိုင္ေသာ သင္တန္းမ်ားတို႔ တြင္ အသုံးၿပဳနိုင္သည္။

(ဂ)လႊင့္ထူ အသံုးျပဳနည္း၊
အပိုဒ္(၃၅၈) အထိမ္းအမွတ္အလံအားလံုး၏ အလယ္တြင္ ျဖစ္ေစရမည္။ လက္ယာအစြန္းမွ အေရာင္ငါးမ်ိဳး ေရာယွက္ေရာင္တြင္ အျပာရင့္ေရာင္သည္ အေပၚတြင္လက်္ာဘက္႐ိွေနေစရမည္။ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္တြင္ စိုက္ထူပါက ကားႀကီးမ်ား၏ အမိုးအေ႐ွ႕ပိုင္းတြင္ ျဖစ္ရမည္။ ကားငယ္မ်ားတြင္ လက္ယာဘက္ အေ႐ွ႕ပိုင္းတြင္ ျဖစ္ရမည္။ သံဃာမ်ားကို ႀကိဳဆိုသည့္အခါ သံဃာပါလာသည့္အခါတြင္သာ တပ္ဆင္ရမည္ဟူ၍ ေဖာ္ျပ ထားသကဲ့သို႕၊

(ဃ)ေရွာင္ၾကဥ္ရမည့္အခ်က္မ်ား၊
အပိုဒ္(၃၉၅)
1. ရဟန္းသံဃာပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ မည္သည့္ဘုရားဖူးယာဥ္တြင္မွ မသံုးစြဲရ။
2. လမ္းေဘး၊ လမ္းခြ၊ ယာဥ္ဆိပ္၊ သေဘၤာဆိပ္မ်ားတြင္ မသံုးရ။

စူးရွေသာ စိတ္ကူးဥာဏ္ ရွိခဲ႔ေသာ စီ ပီ ဂုဏ၀ၯန( ေခၚ )ကာရုိလစ္ ပူဂ်သ ဂုဏ၀ၯန (Carollis Pujitha Gune Wardene) အား ဗုဒၶဘာသာ၀င္အားလုံးတို႔၏ ကိုယ္စား ေလးစားသမွဳ႕ ၿပဳအပ္ပါသည္။
သာသနာ့အလံ
သာသနာ့အလံအေရာင္ နဲ႔ပတ္သတ္လို႔ ဓမၼေစတီဆရာေတာ္က မွတ္သားရ လြယ္ကူေအာင္ လကၤာနဲ႔ ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ေျခာက္ေရာင္ ကြန္႔ျမဴး၊ တင့္ထူးေပဟန္၊
သာသနာ့အလံ၏၊ ဓိပၸါရံကို၊ ဖြင့္ဆိုရန္မွာ၊
အျပာသဒၶါ၊ အ၀ါျမင့္ျမတ္၊
နီမွာပညာ၊ ျဖဴေရာင္၀င္း၀င္း စင္ၾကယ္ျခင္းတည္း
တဏွာကင္းေျပာင္ လိေမၼာ္ေရာင္ႏွင့္
ေရာင္စဥ္ျဖာျဖာ သေကၤတာမွာ
အရိယာ၏ ေဖာ္ညႊန္းဂုဏ္ရည္
စာသြန္းစီသည္ လ၀န္းေရာင္ျခည္
ဓမၼေစတီ။

အေရာင္မ်ား
အလံေတာ္မွာပါဝင္တဲ့ အေရာင္ငါးမ်ိဳးဟာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကို ရရွိခ်ိန္ ကိုယ္ေတာ္ကေန ကြန္႔ျမဴးထြက္ေပၚတဲ့ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္သြယ္ကို ကိုယ္စားျပဳပါတယ္။
ျပာေသာေရာင္ျခည္(နီလ) = ကရုဏာ၊ ျငိမ္းခ်မ္းမႈ ႏွင့္ စၾကာဝဠာသို႔ ျဖန္႔က်က္ေသာ ေမတၱာေတာ္။
ဝါေသာေရာင္ျခည္ (ပီတ) = အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ ~ အစြန္းေရာက္ျခင္း၊ သတိလက္လြတ္ေနျခင္းမ်ားကို ေရွာင္က်ဥ္ျခင္း။
နီေမာင္းေသာေရာင္ျခည္(ေလာဟိတ)= လက္ေတြ႕က်င့္ၾကံျခင္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ~ ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ အသိဥာဏ္၊ သီလ၊ ကံႏွင့္ ေစာင့္စည္းမႈ။
ျဖဴေသာေရာင္ျခည္ (ၾသဒါတ)= တရားဓမၼ၏ စင္ၾကယ္ျခင္း ~ အခ်ိန္၊ ေနရာ အကန္႔အသတ္တို႔ကို လြန္ေျမာက္၍ သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲမွာ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ လမ္းျပျခင္း၊
လိေမၼာ္ေရာင္ျခည္ (မဥၹိ႒)= ဗုဒၶ၏ေဟာၾကားဆံုးမမႈမ်ား ~ အသိဥာဏ္ပညာ။
အလံေတာ္ေပၚက ေျခာက္ခုေျမာက္ ေဒါင္လိုက္လိုင္းကို က်န္တဲ့အေရာင္ငါးမ်ိဳးရဲ႕ ေလးေထာင့္လိုင္းေလးနဲ႔ေတြ ေပါင္းစပ္ျပဳလုပ္ထားၿပီး အဲဒီလိုင္းဟာ ေရာင္ျခည္ေတာ္ထဲက အေရာင္ငါးမ်ိဳးေပါင္းစံုမႈကို ကိုယ္စားျပဳပါတယ္။ အဲဒီ ေပါင္းစပ္မႈအေရာင္ဟာ “ပဘႆရ” (အလင္းရဲ႕အဓိက အႏွစ္ခ်ဳပ္) ကို ရည္ညႊန္းပါတယ္။
သာသနာ့ အလံႏွင့္ ပတ္သတ္လို႔ ယခုေလာက္သိခြင့္ရၾကရင္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ႏုိင္ၾကပါေစ။
သာသနာကုိ ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္တဲ့ သူေတာင္ေကာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ…

က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ ကေခ်သည္ကေလး

က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ ကေခ်သည္ကေလး
ေအာင္ဒင္
ဇြန္ ၁၉၊ ၂၀၁၀
(ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အသက္ ၆၅ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႕ အမွတ္တရ)
(၁)
မိတ္ေဆြ ႏိုင္ငံျခားသား တစ္ေယာက္ကေျပာတယ္
"မင္းတို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေျမပံုကေလ
ကေခ်သည္မေလးတစ္ေယာက္
လက္ႏွစ္ဖက္ဆန္႕တန္း
ေျခတစ္ေခ်ာင္းေကြးျပီး မခို႕တ႐ို႕ရပ္ေနသလို" တဲ့၊
သူက ခ်စ္စႏိုးနဲ႕ေျပာတာပါ
က်ေနာ့အဖို႕မွာေတာ့
ဒီေျမပံုကေလးဟာ
ကမၻာေပၚမွာ အလွဆုံး၊ အခန္႕ျငားဆုံး၊
အေတာက္ပဆုံး နဲ႕ အခ်စ္ရဆုံးေပါ့၊
(၂)
ကေလးဘဝ
ေက်ာက္သင္ပုန္း နဲ႕ ေက်ာက္တံကိုင္ခြင့္ရတဲ့ အခ်ိန္ကစလို႕
ဒီေျမပံုကေလးကို အလြတ္ေရးဆြဲႏိုင္ဖို႕
အၾကိမ္ၾကိမ္ အထပ္ထပ္ၾကိဳးစားခဲ့တာ
ဆရာမ ခ်ီးက်ဴးခံရဖို႕မဟုတ္ဘူး
စာေမးပြဲမွာ အမွတ္ေကာင္းေကာင္းရဖို႕ မဟုတ္ဘူး၊
မွတ္မိေသးတယ္
အလ်ားတို၊ အနံရွည္ စတုဂံေဘာင္ကြက္ထဲမွာ
လတၱီက်ဳ၊ ေလာင္ဂ်ီက်ဳမ်ဥ္းေတြခ်
အတြန္႕အေကာက္ အေကြးေတြနဲ႕
ေျမာက္ဖက္မွာ တရုတ္ျပည္နဲ႕ထိစပ္တဲ့နယ္နမိတ္
အေရွ႕ဖက္မွာ မွာ လာအို၊ ထိုင္းႏိုင္ငံနဲ႕ဆက္စပ္တဲ့မ်ဥ္းမ်ား
အေနာက္ဖက္မွာ အိနၵိယ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ွႏိုင္ငံမ်ားနဲ႕ စည္းျခား
အေနာက္ေတာင္တပိုင္းလုံးမွာေတာ့ အျပာေရာင္ပါးပါး
ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ နဲ႕ ကပၸလီပင္လယ္က ေရမ်ား
က်ေနာ့ေျမပံုကေလး ရုပ္လုံးေပၚလာပါျပီ၊
ျပီးေတာ့
ရွည္လ်ားလ်ား မ်ဥ္းေကာက္ေၾကာင္းနဲ႕
ဧရာဝတီ ကိုေရးျဖည့္
သံလြင္ကိုေရးျဖည့္
စစ္ေတာင္းကို ေရးျဖည့္
ခ်င္းတြင္းကိုေရးျဖည့္
ဒီျမစ္ၾကီးေတြနဲ႕ ျမန္မာျပည္သူတို႕ဘဝေတြ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတာပါ၊
ေဟာဒီမွာ
လြမ္းေမာဘြယ္ ရွမ္းေတာင္တန္းၾကီးေတြ
ဒီမွာ ပဲခူး႐ိုးမ၊ ဒီမွာ အေနာက္႐ိုးမ
ဒီမွာ မူးျမစ္ဝွမ္းလြင္ျပင္
ဒီမွာ ခ်င္းေတာင္တန္းမ်ား
ေျမာက္ဖ်ား ကခ်င္ျပည္နယ္က ေရခဲဖုန္းႏွင္းေတာင္ၾကီးေတြ
အျမဲစိမ္းသစ္ေတာၾကီးေတြ
ေရွးေဟာင္းျမိဳ႕ေတာ္ေတြ၊ သတၲဳတြင္းေတြ၊
ရတနာေျမေတြ၊ေစတီ ပုထိုးေတြ၊
အရာအားလုံး လွပေနတဲ့ေျမ၊
(၃)
အခုေတာ့လဲ
အျမဲစိမ္းသစ္ေတာၾကီးေတြ မရွိၾကေတာ့
သက္တမ္းရာေက်ာ္ကြၽန္းပင္ၾကီးေတြ
တရုတ္ေတြက ခုတ္လွဲသယ္ေဆာင္သြားၾက
ေက်ာက္စိမ္းနဲ႕ အဖိုးတန္ သယံဇာတေတြလဲ
တရုတ္ နဲ႕ ထိုင္းႏိုင္ငံထဲ မျပန္ခရီးထြက္ၾက၊
ျမန္မာႏိုင္ငံက ေရာင္းခ်တဲ့ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ေတြက
ယူနန္ နဲ႕ ဘန္ေကာက္ကို အလင္းေရာင္ေပးေနျပီး
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက ေျမေအာက္ျမိဳ႕ေတာ္ထဲ ဇိမ္ခံေနခ်ိန္
ျမန္မာျပည္သူေတြကေတာ့
အေမွာင္ထုထဲမွာ တက္ေခါက္ေနၾက၊
အဖက္ဖက္က ဝိုင္းရံတည္ေဆာက္ထားတဲ့
အရုတ္ဆိုးဆိုး ေရကာတာေတြက
ရြာေတြကိုေရႊ႕ေျပာင္းပစ္
သစ္ေတာေတြကို ဖ်က္ဆီးပစ္
ျမစ္ေတြရဲ့ ေရစီးကို လည္ပင္းညွစ္ခဲ့
ေရွးေဟာင္းျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးကေတာ့
ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု ဒီဇိုင္းအသစ္နဲ႕
အလိုမတူပဲ မိတ္ကပ္ခ်ယ္သခံခဲ့ရ၊
႐ိုးမၾကီးေတြ ေတာင္ကတုံးျဖစ္
လြင္ျပင္ၾကီးေတြက သဲကနၲာရ ဘဝကိုေျပာင္း
အင္းေလးကန္ၾကီးထဲမွာ ေရမရွိေတာ့
ေတာင္ဇလတ္ပန္းေတြ မပြင့္ၾကေတာ့
ဘိန္းပင္ေတြကေတာ့ ေပါသထက္ေပါ
အနာဂတ္ဖ်က္ဆီးခံရသူမ်ားရဲ့့ ဘဝအေမာ
အိပ္္မက္ဆိုးေတြကို ျပန္မေျပာခ်င္ၾကေတာ့၊
(၄)
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္
က်ေနာ့ေျမပံုကေလးကို က်ေနာ္ခ်စ္ေနတုံးပါပဲ၊
လက္ႏွစ္ဖက္ဆန္႕တန္းျပီး ေျခတစ္ေခ်ာင္းေကြးရပ္ေနတဲ့
ကေခ်သည္မကေလးကို က်ေနာ္ခ်စ္ေနတုံးပါပဲ။
အို၊ ေမေမ
ျမန္မာႏိုင္ငံေျမပံုကေလးကို
နဂိုအလွမပ်က္ ျပန္လည္ေရးဆြဲႏိုင္ဖို႕
က်ေနာ့မွာ အင္အားရွိပါရေစ။ ။

မိခင္ေႏွာင္ၾကိဳးကို ေျဖပါအံ့

မိခင္၏ ေႏွာင္ႀကိဳးကို ေျဖပါအံ့ …
သည္းစြာေသာအနာကို ကုစားပါအံ့
သမီး၏ လံု႔လဝီရိယျဖင့္ နာလန္ထူပါေစအ့ံ …
ေမြးေက်းဇူးကို မသိတတ္ေသာ
ထိုသူတို႔အား
သိနားလည္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္းကို
သမီးအား ေပးပါေလ …

ေတြ႔ရအံ့ေသာ ေဘးရန္တို႔ကို
သမီး ထီမည္မဟုတ္ …

တဘဝတြင္ တခါသာ ေသရသည္ျဖစ္၍
အဘယ္နည္းႏွင့္ ေသရသည္ျဖစ္ေစ
သမီး၌ မထူးျခား …

သမီး၏ စိတ္ကူးတို႔
အကယ္အျဖစ္သို႔ေရာက္ေသာအခ်ိန္တြင္
အသင္တို႔သည္လည္း ေပ်ာ္ျမဴးၾကရမည္ …

အျခားအျခားေသာ သူတို႔၏
႐ႈတ္ခ်ျခင္း
ကဲ့ရဲ႕ျခင္း
မုန္းတီးရြံရွာျခင္း
နာမည္ဖ်က္ျခင္းတုိ႔ကို
သမီး အလ်ဥ္း ဂ႐ုမျပဳ …

မိခင္ထံမွ ဒါမွ ငါ့သမီး ဟူေသာ
က်ဴးရင္သံကိုသာ ေတာင့္တပါ၏ …

ေလာကတြင္ မိခင္၏ေက်းဇူးကို
အသိတတ္ဆံုးသမီး ျဖစ္ရပါလို၏ ။ ။

ေရးသူ။ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
မွ်ေ၀ေသာ design Komyoအားေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။

Saturday, February 27, 2010

ေလဆန္ကို ပ်ံမယ့္ အိပ္မက္

ဒီေန႔ေတာ့ စိတ္ကူးရတာနဲ႔ ကိုယ္တင္ထားတဲ့ ဘေလာ့ေလးကို ျပန္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ပို႔စ္အသစ္မတင္ျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာေနျပီ။ ဒီေန႔ေတာ့ ကိုယ္ဖတ္ေနတဲ့ စာအုပ္ထဲက ကဗ်ာေလးကို ၾကိဳက္တာနဲ႔ ျပန္လည္ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ . ဓမၼေ၀ဒဂူ

ေလဆန္ကို ပ်ံမယ့္ အိပ္မက္

အိပ္မက္ေတြနဲ အိပ္စက္ေနမိခဲ့တာ မနက္မိုးလင္းေတာ့ လက္ထဲမွာ ဘာမွ မက်န္ရစ္ခဲ့ဘူး။

ေနာက္က်ခဲ့ျပီလား။

ရထားေတြထြက္ခြါသြားၾကတာ ခဏခဏ ေခါင္းေမာ့ျပီး မေနခဲ့ဘူးတဲ့ ေျခေထာက္ေတြဟာ အနာဂတ္ကို

ေမွ်ာ္ေငးလို႔။

ထားရာေန ေစရာသြားနဲ႔ ဘ၀ခါးခဲ့တယ္။

မျမင္တစ္၀က္ ျမင္တစ္၀က္နဲ႔ ၀မ္းေရးခက္ခဲ့တယ္။

ေပးဆပ္မႈမွန္သမွ်အတြက္ ညေတြဟာပိုျပီး နက္လာခဲ့တာပဲ။

ဆုပ္လို႔လဲ စူးခဲ့ျပီးျပီ။

စားလို႔လဲ ရူးခဲ့ျပီၤးျပီ။

သစ္သီးေတြ အမွည့္မလြန္ခင္ ခူးဆြတ္ဖို႔ျပင္ခဲ့။

အျမင့္ဆီ....... တလြင့္လြင့္ ရုန္းတက္သြားေတာ့မယ့္ အလင္းအိမ္ပ်ံ ၾကိုးၾကာငွက္ေတြလို ေတာင္ပံကို

အားမာန္အျပည့္ထည့္လိုက္တယ္ မိုင္ေထာင္ခ်ီ ပ်ံသန္းဖို႔။

ေမာင္နိုင္လင္း(ေကာလင္း) ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္း(အမွတ္၂၉) ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ မွ ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။